Ҳуқуқи истифода ва љойи зист

Муайян ва тафовут: ҳокимият бартарии движимость е амволи ғайриманқул, е зиндагӣ дар хона маҳдуд талаботи молик е он оила. 1021), ки аҳамияти он соҳиби (истифодабарандаи) қудрати бартарии манқулро е молу мулки ғайриманқул ва, агар ин плодовые, ба дарав ба фоидаи махдудият, чӣ қадар зарур аст, ки барои эҳтиеҷоти худ ва оилаи худ, б) ҳуқуқ ба манзил (арт1022), ки аҳамияти он обладателю ҳуқуқи зиндагӣ дар хона махдудият ба талаботи он ва оилаи он. Мутобиқи моддаи 540, бо переживший ҳамсар, чун ворис аз сабаби, ҳимоя ҳуқуқ ба манзил, дар хона истифода бурда мешавад, ки ба сифати зисти оила ва истифода дар телефонҳои мобилӣ, ки низ агар молу мулки меросгузор е истифодаи. Ин фарзия конститутсияи (сарқонуни) ex lege ҳуқуқи истифодабарии боши (вобаста ба ex lege). Ҳуқуқ ба манзил ва истифодаи маҳфуз аст ба ҳамсари ӯ нисбат ба молу мулк, махсусан, истифода бурда мешавад ҳамчун оилавї резиденцией то фавти меросгузор, зеро онҳо то ба ҳамсари алоҳида сурати қатъ гардидани муштараки зиндагӣ мекунад, ғайриимкон пайдо хона истифода бурда мешавад, ки ба сифати зисти оила (Кас. 13407 2014) Ҳуқуқи истифода ва хона доранд, ки хусусияти шахсӣ ва аз ин рӯ, додан мумкин нест е иҷора. Барои он, ки дигарон пайдо татбиқи, зеро мувофиқ, қоидаҳое, ки истифодаи (арт. Ҳуқуқ ба манзил бояд нигаҳдорӣ шавад, ба ғайр аз ҳуқуқи истифода хона. Дорандаи ҳуқуқ дар биноҳои истиқоматӣ мумкин аст, дар асл, танҳо зиндагӣ дар якҷоягӣ бо оила ва бо пределом наслаждения, ки аз талаботи он ва оилаи он. Дорандаи ҳуқуқи истифодаи вале, инчунин метавонад истифода хона, барои утоқҳои корӣ, анборҳо ва ғайра ва метавонад истифода аз он аст, пурра, ҳатто агар чунин истифодаи раздутые аз онҳое, ки он мебошанд воқеии ниезҳои.